سخنانی درباره ی فقر

تفاوت دزد و پولدار در آن است كه دزد مال پروتمندان را می دزدد و پولدار پول فقرا را.(برناردشاو)

وقتی ثروتمندان جنگ به پا می كنند این فقرا هستند كه می میرند(ژان پل سارتر)

فقر و مسكنت مردها را به جنایت و زنها را به فحشا سوق می دهد(ویكتورهوگو)

مردم بینوا و تیره بخت درمانی جز امید ندارند(شكسپیر)

بهشت دولتمردان از دوزخ فقرا پدید آمده است(هوگو)

انسان خود را نمی شناسد مگر در هنگام فقر و بدبختی(دوموسه)

هنگامی كه فقر از در وارد می شود عشق از پنجره می گریزد(شكسپبر)

عادل باش گر چه گدا باشی(مثل فرانسوی)

جوانمردی ان است كه نیازمندان را نرنجانی(لقمان حکیم)

وقتی كه آش از اسمان می بارد گدا كاسه ندارد(مثل دانماركی)

كاروكوشش ماراازسه دور نگه می دارد افسردگی دزدی و نیازمندی(فرانسواولتر)

تنها كسانی كه بیش از ثروتمندان به پول می اندیشند فقرا هستند(اسكار وایلد)

حكومت كشوری كه در ان گدایی یه صورت حرفه در آیدبد وفاسد است(فرانسواولتر)

تهیدست از برخی نعمت های دنیا ولی خسیس از همه ی نعمت های دنیا بی بهره است(لابرویر)

تهیدستی مایه ی ننگ آدمی نیست ولی بی نهایت دردسر ساز است(سیدنی اسمیت)

بیشتر وقت ها توانگران خسیس تر و تهیدستان بخشنده تر هستند(پرموداباترا)