عصر صحرا

آدرس جدید سایت ما

سایت فرهنگی اجتماعی عصر مدنیت

madanyat.ir

مردم دورانهای فاسد، مردمی زیرك و اندیشمند و اهل تهمت و افترا هستند؛ آنها می دانند كه می توان بدون استفاده از خنجر و غافلگیری كسی را كشت و همچنین می دانند كه مردم آنچه را كه خوب بیان شود باور می كنند.نیچه

تفاوت دزد و پولدار در آن است كه دزد مال پروتمندان را می دزدد و پولدار پول فقرا را.(برناردشاو)

عبدالمناف آق ارکاکلی :از زمان حضرت آدم(ع) تا به امروز که جهان هستی در سیطره ی بی چون و چرای بشر می باشد فرهنگ ها؛اقوام و مذاهب گوناگونی بر کره ی خاکی پدید آمده اند؛ در عصر معاصر، بشر امروزی می کوشد تا فرهنگ ؛ ملیت و قومیت خود را به جهانیان معرفی کند فرهنگی که هویت وی را تشکیل می دهد؛ وی می کوشد تا نقاط ضعف خود را پنهان سازد و از حسن هایش و افتخارات قوم خویش بگوید؛ در این راه گاهی اوقات اغراق می کند و خود را برتر از دیگران می بیند و گاهی اوقات تاریخی داستانی برای خود بافته و آنرا بر تن می کند و به دیگر فرهنگ ها؛ ملیت ها ؛ قوم ها و حتی مذاهب خرده گیری می کند که نتیجه ای جز اختلاف و به گواه تاریخ جنگ های خونین و خانمان برانداز ندارد. کافی است به تاریخ اروپا نظری سطحی انداخت تا جنگ های کاتولیک ها و پروتستان را مشاهده کنیم. در کشورهای اسلامی نیزکه طیف وسیع عقاید مذهبی است گرگ های در پوست میش که از آنها با عنوان استکبار جهانی یاد می کنیم از کوچکترین کج فهمی استفاده نموده و آتش اختلاف را شعله ور می کنند؛ که شاید سوریه و میانمار؛ پاکستان؛عراق؛ افغانستان و نسل کشی بیرحمانه ی مسلمانان بوسنی به دست صرب ها از نمونه های بارز جنگ های مذهبی باشد.

عبدالمنافآق ارکاکلی:شهرستان گنبد کاووس علیرغم کمبود امکانات و فضاهای ورزشی استعدادهایناب و درخشانی را در امر ورزش تقدیم کشور و منطقه نموده است؛ هرگاه سخنی از ورزشگنبد به میان بیاید مردم ناگاه به یاد والیبال و ستارگان بزرگ والیبال این شهر میافتند ستارگانی چون مرحوم غیاث الدین صحنه؛ حبیب کوزه لی؛ عظیم جزیده؛آزمون ها؛فرهاد قائمی و ستارگان بسیاری که نام گنبد کاووس را بر سر زبان ها انداختند و بااستقبال پرشور مردم روبرو شده اند؛ ولیکن در این میان افتخار آفرینان دیگر رشته هادر میان هیاهوی روزانه ی مردم گم شده اند؛ قهرمانانی که بی ادعا برای کشور و شهرخود افتخار آفرینی نمودند و پس از مدتی از یادها رفتند؛ قهرمانانی که فقط برایکشور و عزت مردم خود مسابقه می دهند و خبری از مبالغ وجوایز کلان نیست؛ یکی از اینقهرمانان بی ادعا  جمیل کر جوانی بیست و پنج ساله و قهرمان سپک تاکرای جهانمی باشد کسی که در رقابت های جهانی تایلند توانست بر بام جهان بایستد و هم اکنوننیز عضو تیم ملی است و در رشته ی فوتووالی جزء بهترین بازیکنان کشور می باشد وی درهر تورنمنتی که رفته دست خالی برنگشته و جزء پر افتخارترین ورزشکاران کشور میباشد؛ ولیکن جمیل کر چون سایر ورزشکاران سپک تاکرای گنبد در میان مردم ناشناختهاست و بیشتر اهالی گنبد کاووس و ترکمن ها نام وی را حتی یکبار نشنیده اند! که جایتامل و تعجب دارد؛ به راستی چرا اینگونه است و مردم نباید حتی نام قهرمان جهان خودرا بشنوند؟ چرا در مراسم استقبال دیگر ورزشکاران چون والیبالیست ها خیل عظیمی برایاستقبال در فرودگاه یا ترمینال انتظار قهرمانشان را می کشند ولیکن در مراسماستقبال ورزشکارانی چون جمیل کر جز خانواده و دوستانشان کسی برای استقبال نیامدهاست؟ چرادر مطبوعات و سایت های ما خبر افتخار آفرینی ورزشکاران سپک تاکرا چون جمیلکربازتاب کمتری دارند؟ چرا خبرنگاران ما با افتخارآفرینانی چون جمیل کر کمترمصاحبه می کنند و جمیل کرها را به اجتماع معرفی نمی کنند؟ آیا کسی از بازیهایزیبای جمیل کر در میادین بین المللی اطلاعی دارد؟ آیا نمی توان پوستر افرادی چونجمیل کر را بر خیابان های شهر نصب کنیم تا مایه ی دلگرمی این عزیزان و دیگرورزشکاران شهرمان باشیم همان کاری که با پوستر دیگر رشته های پرطرفدار شهر میکنیم؟ در این نکته که والیبال ورزش اول شهر گنبد کاووس و ترکمن صحرا می باشد شکینیست ولیکن نباید قهرمانان دیگر رشته ها علی الخصوص سپک تاکرا را زیر سایه یوالیبال نادیده گرفت. شایان ذکر است گنبد کاووس جز جمیل کر قهرمانان عدیده ای چون اسلام قره مشک غراوی ؛احسان امان بائی؛ عبدالحی کمالی؛عبدالعاطی نظری؛جمالالدین بیرامی ایگدر؛ نوبری و... را تقدیم تیم ملی نموده است.

لینک به مصاحبه ی اسلام قره مشک غراوی نفر سوم سپک تاکرای جهان
http://aytamer.mihanblog.com/post/200

روزی روزگاری زیر این گنبد كبودكه جز خدا و خودم و كلی آدم دیگه هیچ كس نبود.شبی از شب های بهاری تو عروسی دختر خاله ی پسرعموی شوهرعمه ی پسرخاله جانم چشمانم افتادبه دختری زیبا ابروكمون چشم عسلی وسه تا نقطه!خلاصه عاشق شدم و شماره رو به دست یكی از اقوام دور كه دختر خالم بود به دست دختر مورد علاقه خودم رسوندم .بعداز چندروز بود كه فهمیدم اونم از خداشه با یه پسر خوش تیپ و دكتر كه از قضا شاعر هم هست ازدواج كنه.

چند وقتی پاتوق اینجانب سینما و كافی شاپ وپارك بود.حالانوبت من رسیده بود تا خانواده و فامیل رو راضی كنم بریم خواستگاری.همینكه مسئله خواستگاری امدبه میدان جنگ جهانی سوم شروع گشت در خانمان. عمه خاله دایی عمو مخالف جز خودم كه پاهام رو كرده بودم تو یه كفش گشاد یامریم یا هیچكس!نمی دونم كدوم مادر مرده ای اسم دخترش رو هیچكس گذاشته بودكه گفتن میریم خواستگاری هیچكس جان دختر عمه ی سیروس پسر اردشیر!اینجابود كه فهمیدم این خانواده  علاقه ی عجیبی به اسامی دوران ما قبل تاریخ دارند.

کریم قربان نفس، شاعری نوپرداز، مترجمی توانا و روزنامه نگاری نکته سنج در 18 اکتبر سال 1929 میلادی در روستای «ییلانلی» از توابع بخش گوگ تپه ترکمنستان متولد شد. وی در سن هفت سالگی اولین شعرش را سرود و نخستین بار، شعر وی در روزنامه «صدای کالخوزچی» به چاپ رسید. در سال 1942 پس از ناکامی در عشق، شعر «یاشلیق دراماسینی» را سرود که درباره عشق شکست خورده اش می باشد. این شعر در بین مردم بیشتر با نام «منینگ یگیت وقتیم، سنینگ قیز وقتینگ» مشهور می باشد و از سروده های محبوب وی در بین جوانان است که در سال 1968 چاپ شد و به زبان های مختلفی ترجمه گردید. کریم قربان نفس در دانشگاه « آ.م.گورکی» ترکمنستان موفق به اخذ لیسانس ادبیات شد و به خاطر برخورداری از درک عمیق سیاسی دوباره به نمایندگی مجلس انتخاب گردید.